متولد زمین

طبقه بندی موضوعی

از خواندنش سیر نمی شوم

چهارشنبه, ۲۹ دی ۱۳۹۵، ۱۱:۵۳ ق.ظ

برای چندمین بار  خواندنمش  از آن دسته شعرهایی است که از خواندش سیر نمی شوم شعر ی از خانم سپیده کاشانی است که در علاقمندیهایم جای گرفته..

طی شد این عمر تو دانی به چه سان؟ 
 پوچ و بس تند چونان باد  دمان
همه تقصیر من است,این که خود می‌دانم
که نکردم فکری,که تعمق ننمودم روزی,ساعتی یا آنی
که چه سان می‌گذرد این عمر گران؟
کودکی رفت به بازی,به فراغت,به نشاط
فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات
همه گفتند:«کنون تا بچه است,بخندد شادان
که پس از این دگرش فرصت خندیدن نیست:بایدش نالیدن»
من نپرسیدم هیچ که پس از این ز چه رو بایدم نالیدن؟
هیچ کس نیز نگفت زندگی چیست؟
چرا می‌آییم؟به چه سان باید رفت؟
پس از این چند صباح,به کجا باید رفت؟
با کدامین توشه به سفر باید رفت؟
....
نوجوانی سپری شد به بازی به فراغت ,به نشاط
فارغ از نیک وبد و مرگ و حیات
 
 بعد از آن باز نفهمیدم من,که چه سان عمر گذشت
لیک گفتند همه:«که جوان است هنوز,بگذارید جوانی بکند,بهره از عمر برد کامروایی بکند
بگذارید که خوش باشد ومست,بعد از این ورا عمری هست»
یک نفر بانگ برآورد:«از هم اکنون باید فکر فردا بکند»
دیگری آوا داد:که چو فردا بشود,فکر فردا بکند..
سومی گفت:همان گونه که دیروزش رفت,بگذرد امروزش,همچنین فردایش».
با همه این احوال,من نپرسیدم هیچ که چه سان جوانی بگذشت
آن همه قدرت و نیروی عظیم به چه ره مصرف گشت؟
نه تفکر,نه تعمق,نه اندیشه دمی
عمر بگذشت به بی‌حاصلی و مسخرگی
چه توانی که ز کف دادم مفت
من نفهمیدم و کس نیز مرا هیچ نگفت
قدرت عهد شباب,می‌توانست مرا تا به خدا پیش برد
لیک بیهوده تلف گشت جوانی هیهات!!!
....
ای صد افسوس که چون عمر گذشت,معنی‌اش فهمیدم
حال می‌فهمم هدف از زیستن این است رفیق!
من شدم خلق که با عزمی جزم و دلی مهدی عزم
پای از بند هواها گسلم,پای در راه حقایق بنهم
فارغ از شهوت وآز و حسد و کینه و بخل
مملو از عشق و جوانمردی و زهد در ره کشف حقایق کوشم
شربت جرات و امید وشهادت نوشم
زره جنگ برای بد و ناحق پوشم 
ره حق پویم وحق جویم وپس حق گویم
آنچه آموخته‌ام بر دگران نیز نکو آموزم
شمع راه دگران گردم وبا شعله خویش
ره نمایم به همه گر چه سراپا سوزم
...
من شدم خلق که چون مهدی زهرا باشم
نه چنین زاید و بی‌جوش و خروش
عمر بر باد و به حسرت خاموش
ای صد افسوس که چون عمر گذشت,معنی‌اش می‌فهمم
حال می‌پندارم کاین سه روز از عمرم به چه ترتیب گذشت:
کودکی بی‌حاصل,نوجوانی باطل,وقت پیری غافل
به زبانی دیگر:کودکی در غفلت,نوجوانی شهوت,در کهولت حسرت


۹۵/۱۰/۲۹ موافقین ۱
متولد زمین

سپیده کاشانی

شعر

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی