زمینی پرتوقع

اگر می خواهم شاد باشم و زندگی ام پر شود از حس آرامش تنها راهش توقع نداشتن است..

اگر بنشینم و منتظر بمانم کسی از راه برسد و برای رسیدن به خواسته‌ام یاری‌ام کند سخت در اشتباهم.

تنها کسی که می تواند برای رسیدن به هدفم کمک کند فقط و فقط خودم هستم..

تا وقتی از جای گرم و نرمم برنخیزم و به جای سرد و زبر نروم هیچ وقت طعم آسایش را نمی چشم..

پارچه را نکش زمینی

تا زمانی که روی افکار مزاحم را با پارچه‌ای سفید و تر و تمییز پوشانده بودم هر چه دلم می خواست شادی و خوبی در دست و بالم بود. 

اما وقتی پارچه برداشتم پر شدم از ناشادی و نا خوبی